Is daten met een zendeling een goed idee? kan God het niet gebruiken?

Het lijdt geen twijfel dat God alles voor Zijn doeleinden kan gebruiken, maar dat betekent niet dat alles een goed idee is. Dus, is daten met een zendeling een goed idee? Kortom, nee. Dit is waarom: Daten met een zending wordt vaak gebruikt als een manier om het aangaan van een relatie met iemand die geen christen is te rechtvaardigen. Maar de waarheid is dat als het je doel is om God te eren en Hem te verheerlijken in je relatie, je veel meer succes zult hebben als jullie beiden geestelijk op dezelfde golflengte zitten. Niet-gelovigen hebben vaak andere waarden dan christenen, en die verschillen kunnen grote obstakels worden in een relatie. Zelfs als je ze in het begin over het hoofd kunt zien, zullen ze uiteindelijk aan het licht komen en spanning veroorzaken. Het is ook vermeldenswaard dat niet-gelovigen uw verlangen om voor Christus te leven waarschijnlijk niet zullen begrijpen of respecteren. Ze denken misschien dat je veroordelend of onredelijk bent als je de dingen niet op hun manier doet. Dit kan leiden tot conflicten en zelfs wrok. Uiteindelijk is missionair daten geen effectieve manier om een ​​duurzame, bevredigende relatie te vinden. Als je God wilt eren in je datingleven, zoek dan iemand die jouw geloof en waarden deelt.

Antwoord geven

Missionair daten is het moderne idee dat een christen een niet-christen kan daten met als doel die persoon tot geloof in Christus te leiden. Terwijl God kan dergelijke relaties gebruiken voor evangelisatie, zegt de Bijbel dat onze belangrijkste relaties die met medegelovigen zouden moeten zijn.

Een probleem bij het evalueren van missionaire dateringen vanuit een bijbels perspectief is dat dateren van welk type dan ook in bijbelse tijden niet algemeen werd toegepast. De meeste huwelijken werden gearrangeerd. Maar aangezien daten tegenwoordig vaak wordt gezien als een weg die naar het huwelijk leidt, kunnen bijbelse principes voor het huwelijk worden toegepast op daten, de voorloper van het huwelijk.

De Bijbel leert tegen het huwelijk tussen een gelovige en een ongelovige. In 1 Korintiërs 7:39 zegt Paulus dat een weduwe vrij is om te trouwen met wie ze maar wil, maar hij moet de Heer toebehoren. De bepaling van Paulus dat haar echtgenoot de Heer toebehoort, is een duidelijke richtlijn om met een christen te trouwen.

Paulus schrijft ook: Kom niet onder een juk met ongelovigen. Want wat hebben rechtvaardigheid en goddeloosheid met elkaar gemeen? Of welke gemeenschap kan licht hebben met duisternis? (2 Korintiërs 6:14). Het principe hier is dat een nauwe band met ongelovigen vaak leidt tot een gecompromitteerd geloof. Een romantische relatie aangaan met een ongelovige lokt problemen uit. Laat u niet misleiden: 'Slecht gezelschap bederft een goed karakter' (1 Korintiërs 15:33).

Hoe zit het met die gevallen waarin een christen met een niet-christen is uitgegaan en de niet-christen tot geloof in Jezus is gekomen? We prijzen de Heer voor elke bekering, maar het feit dat God ervoor heeft gekozen om iemand te redden die met een christen is uitgegaan, bewijst niet de wijsheid van missionaire daten in het algemeen of dat het een bijbelse praktijk is. In werkelijkheid zijn er veel meer gevallen van zendingsdating waarbij een christen zijn normen heeft verlaagd of haar overtuigingen heeft aangetast, dan waarin iemand tot Christus werd geleid. Ondanks de beste bedoelingen, daten met missionarissen blijft problematisch, en er zijn veel effectievere vormen van outreach. De bijbelse indicatie is dat gelovigen alleen andere gelovigen mogen daten.