Wat is de oorsprong van Pasen?

Antwoord



De oorsprong van Pasen is onduidelijk. Vaak wordt aangenomen dat de naam Pasen komt van een heidense figuur genaamd Eastre (of Eostre) die door de Saksen van Noord-Europa werd gevierd als de godin van de lente. Volgens de theorie was Eastre de godin van het oosten (vanwaar de zon opkomt), haar symbool was de haas (een symbool van vruchtbaarheid), en een festival genaamd Eastre werd tijdens de lente-equinox door de Saksen gehouden om haar te eren. Deze theorie over de oorsprong van Pasen is echter zeer problematisch.






Het grootste probleem met het associëren van de oorsprong van Pasen met de heidense godin Eastre/Eostre is dat we geen hard bewijs hebben dat zo'n godin ooit door wie dan ook, waar dan ook, werd aanbeden. De enige vermelding van Eastre komt van een voorbijgaande verwijzing in de geschriften van de Eerwaarde Bede, een achtste-eeuwse monnik en historicus. Bede schreef: Eosturmonath heeft een naam die nu wordt vertaald als 'Paasmaand' en die ooit werd genoemd naar een godin van hen genaamd Eostre, ter ere van wie in die maand feesten werden gevierd. Nu duiden ze de Paastijd aan met haar naam en noemen ze de geneugten van de nieuwe ritus met de aloude naam van de oude viering ( De seizoenen ). En dat is het. Eostre wordt in geen enkel ander oud schrift genoemd; we hebben geen heiligdommen, geen altaren, niets gevonden om de aanbidding van Eastre te documenteren. Het is mogelijk dat Bede de naam van de godin eenvoudigweg heeft geëxtrapoleerd uit de naam van de maand.



In de negentiende eeuw deed de Duitse folklorist Jakob Grimm onderzoek naar de oorsprong van de Duitse naam voor Pasen, Pasen , wat in het Oudhoogduits was Ostarâ . Beide woorden zijn verwant aan het Duitse woord voor oost, ost . Hoewel Grimm toegaf dat hij geen solide verband kon vinden tussen Pasen en heidense vieringen, ging hij ervan uit dat: Ostra was waarschijnlijk de naam van een Duitse godin. Net als Eastre was de godin Ostara volledig gebaseerd op veronderstellingen en vermoedens; voor Grimm's Deustche Mythologie (1835), werd er in geen enkel geschrift melding gemaakt van de godin.





Dus, terwijl het woord Pasen hoogstwaarschijnlijk afkomstig is van een oud woord voor oost of de naam van een lentemaand, we hebben niet veel bewijs dat iets meer suggereert. Beweringen dat Pasen heidens is of dat christenen zich een godinnenvakantie hebben toegeëigend, zijn onhoudbaar. Tegenwoordig lijkt het er echter op dat Pasen net zo goed een heidense oorsprong kan hebben, aangezien het bijna volledig gecommercialiseerd is - de focus van de wereld ligt op paaseieren, paassnoepjes en de paashaas.



Christenen vieren Pasen als de opstanding van Christus op de derde dag na Zijn kruisiging. Het is de oudste christelijke feestdag en de belangrijkste dag van het kerkelijk jaar vanwege de betekenis van de kruisiging en opstanding van Jezus Christus, de gebeurtenissen waarop het christendom is gebaseerd (1 Korintiërs 15:14). In sommige christelijke tradities wordt Paaszondag voorafgegaan door de vastentijd, een periode van 40 dagen van vasten en berouw, culminerend in de Goede Week en gevolgd door een 50-daagse Paastijd die zich uitstrekt van Pasen tot Pinksteren.

Vanwege de commercialisering en mogelijke heidense oorsprong van Pasen, noemen veel kerken het de zondag van de opstanding. De grondgedachte is dat, hoe meer we ons op Christus en zijn werk voor ons concentreren, hoe beter. Paulus zegt dat zonder de opstanding van Christus ons geloof zinloos is (1 Korintiërs 15:17). Welke meer prachtige reden zouden we kunnen hebben om te vieren! Of we het nu Paaszondag of Opstandingszondag noemen, wat belangrijk is, is de reden voor onze viering, namelijk dat Christus leeft, waardoor het voor ons mogelijk wordt om eeuwig leven te hebben (Romeinen 6:4)!

Moeten we Pasen vieren of onze kinderen op paaseierenjacht laten gaan? Dit is een vraag waar zowel ouders als kerkleiders mee worstelen. Uiteindelijk komt het neer op een gewetenskwestie (Romeinen 14:5). Er is niets in wezen slecht aan het schilderen en verbergen van eieren en kinderen laten zoeken. Wat belangrijk is, is onze focus. Als onze focus op Christus is, kunnen onze kinderen worden geleerd te begrijpen dat de eieren gewoon een leuk spel zijn. Kinderen moeten de ware betekenis van de dag kennen, en ouders en de kerk hebben de verantwoordelijkheid om de ware betekenis te onderwijzen. Uiteindelijk moet deelname aan het zoeken naar paaseieren en andere seculiere tradities worden overgelaten aan het oordeel van de ouders.