Wat is cultureel marxisme?

Antwoord

Cultureel Marxisme kan een controversiële term zijn - sommigen beweren dat zoiets niet bestaat, en anderen gebruiken de term als een verzamelnaam voor alles wat zij zien als het ondermijnen van de samenleving. Kortom, cultureel marxisme is een revolutionair links idee dat de traditionele cultuur de bron is van onderdrukking in de moderne wereld. Cultureel marxisme wordt vaak gekoppeld aan een nadruk op politieke correctheid, multiculturalisme en voortdurende aanvallen op de fundamenten van cultuur: het kerngezin, huwelijk, patriottisme, traditionele moraliteit, wet en orde, enz. Van cultuurmarxisten wordt aangenomen dat ze toegewijd zijn aan het vestigen van economische Marxisme, in welk geval hun culturele aanvallen een noodzakelijke voorbereiding zijn op hun uiteindelijke doel.

Na de Eerste Wereldoorlog voelden sommige marxistische filosofen de noodzaak om hun politieke strategie aan te passen. Karl Marx zag cultuur over het algemeen als een secundaire zorg. Zijn opvolgers realiseerden zich dat cultuur in feite cruciaal was voor sociale verandering. Wanneer een samenleving bereid is haar instellingen te bekritiseren, is ze klaar om veranderingen aan te brengen. Het resultaat van deze ideeën was de Frankfurter Schule, een verzamelnaam voor marxistische filosofie gericht op sociale kritiek en bottom-up verandering. Met name de Frankfurter Schule verwierp het idee van absolute waarheid en promootte agressieve kritiek op alle aspecten van het leven en de samenleving. Sommige vroege waarnemers noemden deze nieuwe benadering: cultureel marxisme om het te onderscheiden van de eerdere, klassieke vormen van het marxisme. Meer orthodoxe marxisten zien cultureel marxisme helemaal niet als marxistisch.

De filosofie van het cultureel marxisme blijft vandaag bestaan, hoewel de term zelf zelden wordt gebruikt door degenen die de Frankfurter Schule onderschrijven. In de praktijk, cultureel marxisme wordt vaak gebruikt als een denigrerende term voor verschillende linkse, progressieve of liberale praktijken. Helaas gebruiken verschillende complottheoretici en antisemitische groepen de term ook cultureel marxisme om hun geloof in de Illuminati te promoten of om de Joden de schuld te geven van de kwalen van de samenleving. Dergelijk misbruik van de term doet niets af aan het bestaan ​​van een intellectuele beweging om de samenleving van binnenuit te destabiliseren.

Buiten twijfel is er een doelbewuste poging in delen van de westerse cultuur om traditionele waarden te verwerpen en ze agressief te vervangen door meer (zogenaamd) progressieve idealen. Dit resulteert vaak in een extreme onbalans in kritiek en culturele gevoeligheid. Denigrerende houdingen ten opzichte van mannen, blanken, christenen, vaders, heteroseksuelen enzovoort worden bijvoorbeeld vaak gevierd of aangemoedigd. Even kritische opmerkingen gericht aan vrouwen, minderheden, moslims, moeders, homoseksuelen, enzovoort, worden snel als hatelijk veroordeeld. Of er nu wel of niet cultureel marxisme achter deze onevenwichtigheid zit, veel mensen lijken doelbewust bevooroordeeld tegen bepaalde standpunten.

Voor christenen heeft het omgaan met cultureel marxisme een spirituele dimensie. Het valt niet te ontkennen dat in het Westen christelijke waarden worden aangevallen. De grondoorzaak van deze aanvallen is echter niet geheel politiek of raciaal of sociaal. Het is spiritueel. Voor zover de traditionele westerse cultuur de bijbelse waarheid weerspiegelt, zijn aanvallen op die cultuur anti-God. Zo heeft de westerse cultuur eeuwenlang kuisheid voor het huwelijk als ideaal gepropageerd; de moderne cultuur bagatelliseert kuisheid en verheerlijkt immoraliteit. Cultuurmarxisme aan het werk? Mogelijk. Satan die samenwerkt met de zondige natuur van de mensheid? Zeker (zie Jakobus 1:14).

Er zijn zeker redenen voor christenen om zich te verzetten tegen politieke correctheid, relativisme, oneerlijke houdingen ten opzichte van het christendom, aanvaarding van immoreel gedrag, enzovoort. We kunnen en moeten ijverig werken om deze problemen het hoofd te bieden. Wij zijn lichten in de wereld (Matteüs 5:14). Onze beste strategie is niet noodzakelijkerwijs te protesteren tegen cultureel marxisme, vooral gezien de controverses rond die term. We moeten veeleer de wortels van deze problemen herkennen en dienovereenkomstig aanpakken. Het is een geestelijke strijd die gestreden wordt in de hoofden en harten van individuen (Efeziërs 6:12).